Gülcü Baba Söylencesi

                Her yıl Isparta da düzenlenen yarışmayla en güzel gül yetiştirenler seçilir ve "Gül Şeyhi" ünvanını alır.Efsaneye göre bir dönem Gülcü Baba diye anılan yaşlı zengin ihtiyar her yıl gül Şeyh liğini alır kimseye bırakmazmış.
                Gülcü babanın yetiştirdiği güller kadar çok güzel de bir kızı varmış.Adı Güllühan'dır.İsteyeni pek çoktur ama babası onu kimseye vermez.Günlerden bir gün kim kendinden güzel gül yetiştirirse kızını ona vereceğini söyler ve tüm delikanlılar işe koyulur.Gençleden biride fakir bir gençtir gül yetiştirmek ister ama gül yetiştirecek bir karış bile toprağı yoktur.Ne eder eder Gülcü Babanın yanına bahçivan olarak girer.Gülcü baba ona yetiştirdiği gül ile  ilgili tüm sırlarını açar.Delikanlıda o gülden bir kalem alıp kendi yetiştirdiği bir güle aşılar.Zamanı gelince yarışmaya katılan Gülcü Baba altın bir vazoda getirdiği gülünü ortaya çıkarıp seslenir:
              -Benim gülümden daha kokulu,daha canlı,daha güğzel gül yetiştiren varsa çıksın ortaya kızım anasının ak sütü gibi kendsine helaldır.Kimseden ses çıkmaz tekrar tekrar seslenir ama ses yoktur.Sonunda delikanlı toprak saksıya koyduğu gülü ile meydana çıkar.gül inanılmaz güzelliktedir.Genç kalabalığa döner "işte benim yetiştirdiğim gülüm onu göz yaşlarımla suladım sevgimle besledim ona aşkımdan alev gönlümden koku verdim"
                Ortalık karışır.gülcü baba şaşırmıştır.Çevreden sesler yükselir.:"Bu gül seninkinden güzel.sözünü tut,kızını bu gence ver.Güllühan bu çocuğun hakkı".
                Gülcü baba bir delikanlıya bir kızına bakar "yazılan bozulmaz,verilen sözden dönülmez,,mutlu olun "der.gül bahçelerinde kırk gün kırk gece süren bir düğünle onları evlendirir.